meczennicy


Parafia
Świętych Polskich Braci Męczenników
w Bydgoszczy

"Świątynia ta ma upamiętniać po wieczne czasy wszystkich bezimiennych Polaków, którzy oddawali swoje życie za wiarę i ojczyznę, a nie zostali wyniesieni na ołtarze."

prymas Stefan Wyszyński  

Jesteś tutaj: Home Aktualności Sakramenty

Sakramenty

INTENCJE MSZY ŚW. OD 08.04 DO 14.04.2024 R

Drukuj PDF
Poniedziałek 8.04.2024 r. Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
7:00 1. † Zofia Tomasik – 8. Msza św. gregoriańska
2. † Lidia Trzepkowska – 8. Msza św. gregoriańska
8:00 † Teresa i Bogdan Szweda i dusze w czyśćcu cierpiące
10:00 † Adam Lewandowski w 13. rocz. śmierci i za rodziców z obojga stron
18:00 W intencji Magdaleny i Michała w 12. rocz. ślubu, za synka Michała w 6. rocz. urodzin, by ich relacje małżeńskie rodzinne wypełniał Duch Święty
Wtorek 9.04.2024 r.
7:00 † Maria Pawlak
8:00 1. † Franciszek, Józefa (k) Kwiatkowscy, Irena Tiede
2. † Lidia Trzepkowska – 9. Msza św. gregoriańska
10:00 † Zofia Tomasik – 9. Msza św. gregoriańska
18:00 1. † Henryk Pieszczyński z okazji urodzin
2. † Bogdan Mroziński w 11. rocz. śmierci i zmarli z rodziny Gackowskich i Mrozińskich
Środa 10.04.2024 r.
7:00 1. † Jan Wołoszczuk i Jadwiga
2. O zdrowie i cierpliwość w chorobie dla Marianny
8:00 Za dusze w czyśćcu cierpiące i zmarłych z oddziału wewnętrznego Szpitala Miejskiego
10:00 O zdrowie i błogosławieństwo Boże, opiekę MAtki Bożej dla Erwina – int. od dzieci
18:00 1. † Lidia Trzepkowska – 10. Msza św. gregoriańska
2. † Zofia Tomasik – 10. Msza św. gregoriańska
Czwartek 11.04.2024 r.
7:00 1. † Edmund Reszka
2. † Lidia Trzepkowska – 11. Msza św. gregoriańska
8:00 † Zbigniew Wawrzyniak w 7. rocz. śmierci
10:00 † Włodzimierz i zmarli z Rodzice
18:00 † Zofia Tomasik – 11. Msza św. gregoriańska
Piątek 12.04.2024 r.
7:00 † Zofia Tomasik – 12. Msza św. gregoriańska
8:00 1. † Jan, Józef, Rozalia Pająkowscy
2. † Lidia Trzepkowska – 12. Msza św. gregoriańska
10:00 † Teresa i Adrian Wojażyńscy i zmarli z rodziny
18:00 1. † Bronisława (k) Sienkiewicz i zmarli rodzice
2. † Rodzice: Helena i Szczepan Piotrowscy, Czesław i Regina Stefańscy i Anna Stefańska
Sobota 13.04.2024 r.
7:00 1. Za dusze w czyśćcu cierpiące
2. † Lidia Trzepkowska – 13. Msza św. gregoriańska
8:00 † Zofia Tomasik – 13. Msza św. gregoriańska
10:00 † Jan Nowicki w 2. rocz. śmierci
18:00 W intencji Jerzego i Elżbiety w 45. rocz. ślubu z podziękowaniem za odebrane łaski z prośbą o dalsze Boże błogosławieństwo dla Jubilatów
III Niedziela Wielkanocna 14.04.2024 r.
7:30 † Jolanta Pawlak – int. od Żywego Różańca
9:00 Z podziękowaniem za odebrane łaski z prośbą o dalsze Boże błogosławieństwo i zdrowie dla Barbary i Jacka w 53. rocz. ślubu
10:15 1. Za Parafian
2. Za Rodziny Katyńskie
11:30 1. † Genowefa Rutkiewicz w 22. rocz. śmierci, zmarli rodzice z obojga stron
2. † Lidia Trzepkowska – 14. Msza św. gregoriańska
13:00 † Tadeusz Mróz w 3. rocz. śmierci, Rodzice Stefania (k) i Bernard, Maria i Antoni oraz zmarli z obojga stron
16:00 Dzieci pierwszokomunijne
18:00 † Piotr Jurek i rodzice z obojga stron
20:00 † Zofia Tomasik – 14. Msza św. gregoriańska

Kapłaństwo

Drukuj PDF

MODLITWA O POWOŁANIA KAPŁAŃSKIE I ZAKONNE

O Jezu, Boski pasterzu, który powołałeś apostołów, aby ich uczynić rybkami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych ludzi i uczyń ich swoimi sługami. Spraw, by dzielili Twoje pragnienie powszechnego odkupienia, dla którego dobra ustawi­cznie składasz na ołtarzach swoja Ofiarę. Ty, o Pa­nie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi horyzonty, by dostrzegli cały świat, w któ­rym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości. Spraw, by - odpowiadając na Twoje wołanie - przedłużali, tu na ziemi, Twoja misje, budowali Twoje Ciało Mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata. Amen.

**************

Panie, Ty wezwałeś Apostołów: „Idźcie i ogłaszajcie Dobrą Nowinę wszystkim narodom”. (Wielu usłyszało Twoja Ewangelie, ale do bardzo wielu jeszcze nie dotarła). Daj misjonarzom wielka wiarę i nowy zapal. Pozwól im zanieść światło tam, gdzie panują ciemności, nadzieje tam, gdzie jest rozpacz, miłość tam, gdzie jest nienawiść, wiedze tam, gdzie jej brak, oraz uzdrowienie tam, gdzie choroba sieje spustoszenie. Pomóż im poprowadzić ludzi do pełniejszego życia, w którym rozpoznają oni, ze są Twoimi dziećmi.

I jeżeli Panie wołasz mnie albo kogoś z moich ukochanych, aby uczynić z nas Twoich wysłanników, daj nam wiarę do przyjęcia Twego wezwania ze wspaniałomyślnością. Z Maryja, nasza Matka i naszym wzorem, prosimy o te łaskę w Twoje imię. Amen.

*************

O POWOŁANIA MISYJNE

Dobry Pasterzu! Naucz młodych całego świata, co znaczy „oddać” swoje życie przez przyjęcie powołania i misji. Tak jak posłałeś Apostołów, by głosili Ewangelię na krańcach ziemi, tak dziś wezwij młodzież Kościoła, aby podjęła wielką misję głoszenia Ciebie tym, którzy jeszcze o Tobie nie słyszeli. Obdarz tych młodych ludzi męstwem i ofiarnością wielkich misjonarzy przeszłości, aby dzięki świadectwu ich wiary i solidarności z każdym potrzebującym bratem i siostra świat mógł odkryć Prawdę, Dobro i Piękno życia, które Ty jeden możesz dać.

Naucz młodych ludzi głosić Twoje orędzie życia i prawdy, miłości i solidarności. Naucz młodych ludzi właściwego używania wolności. Naucz ich, ze największą wolnością jest całkowite oddanie samego siebie. Naucz ich, co znaczą słowa Ewangelii: „Kto straci swe życie z Mego powodu, znajdzie je”.

Jan Paweł II

*************

Panie Jezu, który niegdyś wezwałeś pierwszych uczniów, aby stali się rybakami ludzi, niech także i dziś rozbrzmiewa Twoje łagodne wezwanie: „Pójdź za Mną!”. Udziel chłopcom i dziewczętom tej laski, by radośnie odpowiedzieli na Twój glos. Wspieraj w apostolskim trudzie naszych biskupów, kapłanów i osoby konsekrowane.

Obdarz wytrwałością naszych seminarzystów i wszystkich tych, którzy realizują swój ideał życiowy w pełnym oddaniu się Twej służbie. Rozbudź w naszych wspólnotach zapał misyjny.

Poślij, o Panie, robotników na swoje żniwo i nie pozwól, by brak pasterzy, misjonarzy i tych, którzy poświęcają życie sprawie Ewangelii, doprowadził ludzkość do zguby.

Jan Paweł II

**************

MODLITWA O POWOŁANIA

Jezu, Boski pasterzu dusz, Ty powołałeś Apostołów, aby uczynić ich rybakami ludzi. Pociągnij jeszcze do siebie gorliwe i wspaniałomyślne dusze młodych, aby uczynić ich Twoimi naśladowcami i Twoimi sługami. Daj im udział w Twoim pragnieniu powszechnego odkupienia, dla którego odnawiasz na ołtarzach Twoją ofiarę.

Ty, Panie, „który zawsze żyjesz, by się wstawiać za nami”, otwórz przed nimi horyzonty całego świata, gdzie nieme wołanie wielu braci prosi o światło prawdy i ciepło miłości. Odpowiadając w ten sposób na Twoje powołanie, niech przedłużają tu na ziemi Twoją misję, niech budują Twoje Mistyczne Ciało, którym jest Kościół, i niech będą „solą ziemi, światłem świata”.

Rozciągnij, Panie, Twoje pełne miłości wezwanie również na wiele dusz kobiecych, czystych i wielkodusznych, wlej w nie pragnienie ewangelicznej doskonałości i oddania się na służbę Kościołowi oraz braciom potrzebującym opieki i miłości.

Paweł VI

**************

MODLITWA ZA KAPŁANÓW

Kapłani bardzo proszą wszystkich wiernych o modlitwę w ich intencji. Jednocześnie zapewniają o swej modlitewnej pamięci sprawując w każdym tygodniu jedną Mszę św. w intencji Parafian.

O Panie, daj sługom Twoim serce, które obejmie całe ich wychowanie i przygotowanie. Niech będzie świadome wielkiej nowości, jaka zrodziła się w ich życiu, wyryła się w ich duszy. Serce, które byłoby zdolne do nowych uczuć, jakie Ty polecasz tym, których wybrałeś, by byli sługami Twego Ciała Eucharystycznego i Twego Ciała Mistycznego Kościoła.

O Panie, daj im serce czyste, zdolne kochać tylko Ciebie taką pełnią, taką radością, taką głębokością, jakie wyłącznie ty potrafisz ofiarować, kiedy staniesz się wyłącznym, całkowitym przedmiotem ludzkiego serca. Serce czyste, które by nie znało zła, chyba tylko po to, by je rozpoznać, zwalczać i unikać, serce czyste jak dziecka, zdolne do zachwytu i do bojaźni.

O Panie, daj im serce wielkie, otwarte na Twoje zamysły i zamknięte na wszelkie ciasne ambicje, na wszelkie małostkowe współzawodnictwo międzyludzkie. Serce wielkie, zdolne równać się z Twoim i zdolne pomieścić w sobie rozpiętość Kościoła, rozpiętość światła, zdolne wszystkich kochać, wszystkim służyć, być rzecznikiem wszystkich.

Ponadto, o Panie, daj im serce mocne, chętne i gotowe stawić czoła wszelkim trudnościom, wszelkim pokusom, wszelkim słabościom, wszelkiemu znudzeniu, wszelkiemu zmęczeniu, serce potrafiące wytrwale, cierpliwie i bohatersko służyć tajemnicy, którą Ty powierzasz tym synom Twoim, których utożsamiłeś z sobą.

W końcu, o Panie, serce zdolne do prawdziwej miłości, to znaczy zdolne rozumieć, akceptować, służyć i poświęcać się, zdolne być szczęśliwym, pulsującym Twoimi uczuciami i Twoimi myślami.

Paweł VI

Namaszczenie

Drukuj PDF

Każda sytuacja życiowa człowieka, jeśli patrzy się na nią oczyma wiary, jest dla niego jakimś wezwaniem Bożym. Także i szczególnie trudna sytuacja, jaką jest choroba. Każda choroba przypomina nam, chrześcijanom, że nasze przebywanie na ziemi jest tylko czasowe. Nasza ojczyzna jest w niebie.
Choroba i cierpienie chrześcijanina mają wielkie znaczenie dla samego chorego jak i dla całego świata. W ochrzczonym żyje Chrystus, ochrzczony cierpi z Chrystusem i przez to przyczynia się do zbawienia własnego i całego świata. Zadaniem chorego jest, aby swoim przykładem napominał innych, by nie zapomnieli o sprawach istotnych i wartościach wyższych. Dopomaga mu w tym przyjęcie sakramentu namaszczenia, w którym do chorego przychodzi Chrystus Pan, Ten, który troszczy się o chorych, uzdrawia ich dusze i ciała; cierpiał dla nas, ludzi i zbawia nas prze ofiarę swoich cierpień.
Sakrament namaszczenia chorych udziela łaski Ducha Świętego, która podnosi zaufanie człowieka chorego do Boga, umacnia go w cierpieniach, pomaga mu do zbawienia, pomaga wrócić do zdrowia, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy, gładzi grzechy powszednie, a również ciężkie, jeśli przyjęcie sakramentu pojednania jest niemożliwe.
Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.
Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:
- jeśli jest poważna choroba
- osobom starszym wiekiem
- przed operacją medyczną
- nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.
Odrzućmy fałszywe myślenie i odczucia związane z Namaszczeniem Chorych. Absolutnie nie można tego Sakramentu łączyć i kojarzyć ze śmiercią! SAKRAMENT CHORYCH MOŻNA PRZYJĄĆ WIĘCEJ RAZY W CIĄGU ŻYCIA ! SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!

Małżeństwo

Drukuj PDF

Sakrament małżeństwa jest przymierzem między ochrzczonymi, mężczyzną i kobietą, którzy tworzą ze sobą wspólnotę życia i miłości, skierowaną na dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa (KPK, kan. 1055). Sam Bóg jest twórcą małżeństwa. Wpisane jest ono bowiem w samą naturę mężczyzny i kobiety, którzy wyszli z ręki Stwórcy (KDK 48). Małżeństwo nie jest więc instytucją czysto ludzką, ale pochodzi ono od Boga, który stwarza człowieka z miłości i do miłości (KKK 1604). Mężczyzna i kobieta są stworzeni wzajemnie dla siebie, aby tworzyć parę małżeńską. „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 24).

Po grzechu pierworodnym Bóg w swoim miłosierdziu nie opuścił człowieka, ale wspomaga go swoją łaską, aby mężczyzna i kobieta mogli wytrwać we wzajemnej jedności życia. „Po upadku małżeństwo pomaga przezwyciężyć zamknięcie się w sobie, egoizm, szukanie własnych przyjemności, pomaga otworzyć się na drugiego człowieka, na wzajemną pomoc i dar z siebie” (KKK 1609). Miłość małżeńska jest często przedstawiana w Starym Testamencie jako obraz miłości Boga do ludzi, miłości „potężnej jak śmierć”, miłości, której „wody wielkie nie zdołają ugasić” (Pnp 8, 6-7).

Jezus w swoim nauczaniu przypomina pierwotny sens związku mężczyzny i kobiety, tak jak został on zamierzony przez Stwórcę (Mt 19, 8). Jezus podkreśla nierozerwalność małżeństwa, a jednocześnie daje siłę i łaskę do przeżywania małżeństwa w nowych wymiarach Królestwa Bożego. Jezus podnosi małżeństwo do rangi sakramentu. Małżeństwo chrześcijańskie staje się znakiem, sakramentem przymierza Chrystusa i Kościoła (KKK 1617).

W Kościele łacińskim, sami małżonkowie jako szafarze łaski Chrystusa udzielają sobie nawzajem sakramentu małżeństwa. Swoją wolną i świadomą zgodę wypowiadają oni wobec Kościoła. W obrządku łacińskim małżeństwo zazwyczaj jest zawierane podczas Eucharystii. Słuszną bowiem jest rzeczą, aby małżonkowie przypieczętowali swoją zgodę na wzajemne oddanie się sobie przez dar własnego życia, jednocząc się z Ofiarą Chrystusa, uobecnioną w Eucharystii. Małżonkowie powinni przygotować się do zawarcia małżeństwa przez przyjęcie sakramentu pokuty (KKK 1621-1624).

Wzajemne wyrażenie zgody przez małżonków jest niezbędnym elementem, który „stwarza małżeństwo”. Jeśli nie ma zgody, nie ma małżeństwa (KPK, kan 1057). Zgoda jest aktem osobowym, rozumnym i wolnym. Nie może więc być mowy ani o wprowadzeniu w błąd, ani o jakimkolwiek przymusie, którejkolwiek ze stron. Zgoda małżeńska znajduje swoje dopełnienie w zjednoczeniu cielesnym (KPK, kan. 1061). Zgoda małżonków powinna być wolna od przymusu i ciężkiej bojaźni. Jeśli tej wolności nie ma, małżeństwo jest nieważne (KPK, kan. 1095-1107).

Kościół wymaga od swoich wiernych kościelnej formy zawarcia małżeństwa. Potrzebna jest obecność przy obrzędzie zawarcia małżeństwa kapłana lub diakona jako urzędowego świadka Kościoła. Małżeństwo jest aktem publicznym i jako takie powinno być celebrowane podczas liturgii, aby była pewność odnośnie do jego zawarcia (KKK 1631).

„Z ważnego małżeństwa powstaje między małżonkami węzeł z natury swej wieczysty i wyłączny. W małżeństwie chrześcijańskim małżonkowie zostają ponadto przez specjalny sakrament wzmocnieni i jakby konsekrowani do obowiązków swego stanu i godności” (KPK, kan. 1134).

Małżonkowie w sakramencie małżeństwa otrzymują od Chrystusa właściwą im łaskę, przeznaczoną dla udoskonalania ich miłości i dla umocnienia ich nierozerwalnej jedności. Łaska ta pomaga im wychować po chrześcijańsku ich własne potomstwo. Pomaga im również znosić trudy małżeństwa, wzajemnego oddania i szacunku oraz rozwija miłość, aby była nadprzyrodzona, delikatna i płodna (KKK 1642).

Miłość małżeńska zmierza do jedności głęboko osobowej. „Wymaga ona nierozerwalności i wierności w całkowitym wzajemnym obdarowaniu i otwiera się ku płodności” (FC 13). Miłość małżeńska chce być trwała, a nie tylko „tymczasowa”. Ze względu na miłość i na dobro dzieci, małżeństwo wymaga pełnej wierności małżonków i nieprzerwanej jedności ich współżycia. „Instytucja małżeńska oraz miłość małżeńska nastawione są na rodzenie i wychowanie potomstwa, co stanowi jej jakoby szczytowe uwieńczenie” (KDK 48). Płodność miłości małżeńskiej obejmuje nie tylko zrodzenie potomstwa, ale również jego wychowanie.

B. Mokrzycki, Kościół w świętości, Warszawa 1984; C. Murawski, Teologia małżeństwa i rodziny w nauczaniu biskupów polskich 1945-1980, Sandomierz 1988. MO

Pokuta

Drukuj PDF

Z sakramentu pojednania możesz skorzystać w naszej parafii
przed każdą Mszą św. i w każdy I-szy czwartek i piątek miesiąca...
...POD WARUNKIEM...
...że CHCESZ!!!


"Życie jest kamienistą drogą po której idzie każdy człowiek, a ponieważ jest słaby często potyka się i upada...
...ale jest Chrystus, który nieustannie pomaga się podnieść"


Pomocą w spowiedź może być Rachunek
Sumienia oparty na Dekalogu


Jako pomoc można oczywiście wykorzystać Dziesięć Przykazań Bożych. Spróbujcie zrobić rachunek sumienia korzystając z pytań ułożonych według Dziesięciu Przykazań Bożych.

Zauważcie, że niektóre przykazania zostały umieszczone na podobnym tle. Oznacza to, że dotyczą bardzo podobnych grzechów, ale zachęcają nas, żebyśmy dostrzegli różnice, które są między nimi.


RACHUNEK SUMIENIA

BĘDZIESZ MIŁOWAŁ PANA BOGA SWEGO CAŁYM SWOIM SERCEM, CAŁĄ SWOJĄ DUSZĄ I CAŁYM SWOIM UMYSŁEM

I. Nie będziesz miał Bogów cudzych przede mną.
Czy wierzysz i ufasz Jezusowi?
Słuchasz Jego słowa?
Co nosisz na szyi: krzyżyk, medalik czy inny przedmiot, który nic nie mówi o Bogu?
W chwilach trudności prosisz Boga o pomoc?
Pamiętasz o modlitwie? Korzystasz często ze Komunii i Spowiedzi świętej?
Czy nie przywiązujesz wagi do zabobonów, horoskopów?

II. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
Czy nie używasz bezmyślnie i bez potrzeby imienia Bożego, Maryi świętych?
Czy potrafisz uszanować to, co święte (kościół, cmentarz, krzyż, figury Maryi i świętych, medalik, który nosisz na szyi)?
Czy nie przysięgasz bez potrzeby wzywając Boga?
Czy dochowujesz przyrzeczeń?
Czy rozpoczynasz dzień "w imię Boże", czyli od modlitwy?

III. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił..
Czy uczestniczysz we Mszy św. w każdą niedzielę lub w sobotę wieczorem oraz w święta nakazane przez Kościół?
Czy poprzez przyjmowanie Komunii św. starasz się w pełny sposób uczestniczyć w każdej Mszy św.?
Czy dobrze wykorzystujesz niedzielny odpoczynek?
Nie nadużywasz w tym dniu telewizora lub komputera zapominając o całym świecie?

BĘDZIESZ MIŁOWAŁ BLIŹNIEGO SWEGO JAK SIEBIE SAMEGO

IV. Czcij Ojca swego i matkę swoją.
Czy jesteś posłuszny rodzicom i nauczycielom?
Słuchasz z uwagą tego co do ciebie mówią? Wypełniasz ich polecenia?
Czy starasz się okazywać im swoją wdzięczność?
Dostrzegasz dobro i miłość, którą cię otaczają?
Czy nie jesteś uparty?
Czy jesteś gotowy przyjść im z pomocą?
Modlisz się za swoich rodziców, rodzeństwo, rodzinę, nauczycieli, kapłanów z parafii?

V. Nie zabijaj.
Czy dziękujesz Bogu za dar życia? Dbasz o swoje zdrowie? ?
Nie szkodzisz zdrowiu przez palenie papierosów lub zażywanie narkotyków?
Czy potrafisz cieszyć się życiem, tym co Bóg ci daje, tym co posiadasz?
Dziękujesz Bogu za każdy dzień, za jedzenie, ubranie?
Szanujesz dary Boże? Dbasz o przyrodę, świat, który nas otacza?
Czy nie dręczyłeś zwierząt?

VI. Nie cudzołóż.
Czy jesteś wstydliwy w swoim zachowaniu i słowach? ?
Czy nie popełniasz uczynków nieskromnych sam lub z innymi?
Czy nie oglądasz filmów, które naruszają skromność i wstydliwość z jak powinniśmy odnosić się do ciała, które jest dziełem Boga?

VII. Nie kradnij.
Czy nie kradniesz? ?
Czy szanujesz to, co należy do innych?
Czy szanujesz i dbasz o własność wspólną.... (np. przyrodę, ławki w parku, szkołę, jej pomieszczenia i wyposażenie, autobus, którym jeździsz do szkoły, itp.)?
Oddajesz zawsze to rzeczy pożyczone? Potrafisz wynagrodzić wyrządzoną krzywdę... (oddać skradzioną rzecz, przeprosić za oszustwo, kłamstwo, złość)?

VIII. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
Czy jesteś prawdomówny? ?
Czy zawsze mówisz całą prawdę?
A może tylko to, co ci jest wygodne?
Czy nie mówisz źle o innych, aby wydawać się lepszym od nich?
Czy nie oczerniasz innych mówiąc nieprawdę?
Czy nie sprawiasz przykrości swoimi bliskim i kolegom poprzez swoje słowa?
Czy nie używasz wulgarnych wyrazów?

IX. Nie pożądaj żony bliźniego swego...
Czy nie rozmawiasz o rzeczach nieskromnych? ?
Nie opowiadasz niestosownych dowcipów?
Nie używasz wulgarnych wyrazów mówiąc o ludzkiej miłości?
Czy nie rozmyślasz z upodobaniem o rzeczach nieskromnych
Czy potrafisz uszanować ciało swoje i innych?
Nie szukasz nieskromnych obrazów (zdjęć, filmów)?

X. ani żadnej rzeczy, która jego jest.
Czy nie jesteś zazdrosny? ?
Czy potrafisz dzielić się tym, co posiadasz z innymi?


Dobra spowiedź potrzebuje dobrego rachunku sumienia. Nie można podbiegać do konfesjonału prosto z ulicy. Kilka minut, które poświęcicie na modlitwę i przypomnienie sobie grzechów, pomoże wam dobrze i owocnie przeżyć ten sakrament

Msze Święte

Niedziela:
7.30, 9.00, 10.15, 11.30, 13.00, 18.00, 20.00
Dni powszednie:
[roraty 6.30] 7.00, 8.00, 10.00, 18.00
Święta zniesione:
7:30, 9:00, 10:15, 18:00 

Więcje informacji w zakładce Liturgia

Copyright © 2024

Design & hosted by Paweł Lewandowski